Medicine and Health Sciences Commons^™

การศึกษาประสิทธิภาพของสารกันบูดในตํารับยาอมบ้วนปากฟลูออไรด์, วนิดา แสงอลังการ, รัชชพิน ศรีสัจจลักษณ์

Chulalongkorn University Dental Journal

รายงานนี้แสดงผลการศึกษาประสิทธิภาพของสารกันบูดแต่ละชนิดในตํารับยาอมบ้วนปากฟลูออไรด์ สารกันบูดที่คัดเลือกมาทดสอบมีขนาดความเข้มข้น (น้ำหนัก/ปริมาตร) ดังนี้ ส่วนผสมของพาราเบน (0.2% เมธทิล พาราเบนและ 0.02% หรือ 0.04% โพรพิล พาราเบน), 0.4% โซเดียม เบนโซเอต, ส่วนผสมของ 0.4% โซเดียม เบนโซเอต และ 0.1% เบนโซอิก แอซิด, 0.034% ไทมอล และ 0.8% โปตัสเซียม ซอร์เบต ผลการศึกษาพบว่าสูตรตํารับยาที่ใช้สารกันบูดเหล่านี้ผ่านการทดสอบ สําหรับ 0.034% ไทมอลและ 0.4% โซเดียม เบนโซเอตให้ผลยับยั้งการเจริญเติบโตของแอสเพอร์จิลลัสไนเกอร์ซึ่งใช้เป็นตัวแทนเชื้อราในการทดลองนี้ แต่ถ้าเพิ่มปริมาณแอลกอฮอล์ในสูตรที่มี 0.034% ไทมอล จากร้อยละ 5 เป็น 12 และเพพิ่ม 0.1 % เบนโซอิก แอซิด ในสูตรที่มี 0.4% โซเดียม เบนโซเอต จะให้ผลฆ่าเชื้อราได้หมด