Intercanine Distance Used As A Measure To Rule Out Biters In Bite Mark Forensics, Alana Joy Scudiere Ohana

Masters Theses

The science of identification by bite mark analysis has recently been called into serious question. (Reesu and Brown 2016) Human dentition is truly variable, but often not unique. When animal bites are considered, a proper ID of the perpetrator is nearly impossible. Primary distortion (when the bite is made) and secondary distortion (during decomposition or healing) both further disrupt landmarks that might be used for identification. (Sheasby and MacDonald 2001) Using only ink marks and intercanine distance on live subjects, this study attempts to determine maximum distortion possible for a variety of bite mark locations on skin. (Pretty and Sweet …

Crown Size Comparisons In Patients With Unilateral Palatally Displaced Canines, Joseph Eliason, Steven J. Lindauer

Theses and Dissertations

Abstract

CROWN SIZE COMPARISONS IN PATIENTS WITH PALATALLY DISPLACED CANINES

By Joseph L. Eliason, D.D.S.

A thesis submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Master of Science in Dentistry at Virginia Commonwealth University.

Virginia Commonwealth University, 2015

Thesis Director: Steven J. Lindauer, D.M.D., M.Dent.Sc.

Professor and Chair, Department of Orthodontics

There has been significant debate over the past decades regarding the etiology of palatally displaced canines. Theorized risk factors include agenesis or malformation of the lateral incisors, incisor retroclination, transverse deficiency, or genetic predisposition. The purpose of this study is to compare the linear and volumetric …

Investigation Of Lateral Incisor Crown Root Angulation And Impacted Maxillary Canines, Samuel Philip Purnell

All ETDs from UAB

Objective: The primary aim of this study was to determine if there is a difference in the mesiodistal crown-root angulation of maxillary lateral incisors between patients with impacted maxillary canines and a control population. Secondary aim 1 compared the same angle measured on panoramic radiographs to determine if a difference existed between the CBCT measurement and the panoramic radiograph measurement. Secondary aim 2 looked to determine if there was a correlation between maxillary lateral incisor tooth width and the mesiodistal crown-root angulation. Materials and Methods: CBCT's were reformatted so that the mesiodistal crown-root angulation of maxillary lateral incisors could be …

In Vivo Measurement Of Color Relationships Between The Maxillary Central Incisor And Canine As A Function Of Age, Marie E. Falcone

Master's Theses

Abstract

Introduction

It has long been taught that the basic shade (hue) of the patient can be taken from the canine (i.e. that tooth thought to have the highest chroma of a particular hue) and then that hue can be applied to other anterior teeth but at a lower chroma. However, this concept does not appear to derive from published measurements or observations. This study documented the color relationship between in vivo maxillary central incisors and canines to examine: (1) whether they share the same hue, but have different chromas (as commonly taught); and, (2) whether color differences (∆E values) …

ความสัมพันธ์ของฟันคู่หน้าและฟันเขี้ยวกับอินไซซีฟแบบพิลลา, โสภี ชาติสุทธิพันธ์, อิศราวัลย์ บุณศิริ, ภาณุพงศ์ วงศ์ไทย

Chulalongkorn University Dental Journal

อินไซซีฟแพบพิลลาเป็นตําแหน่งทางกายวิภาคศาสตร์ที่มีความสําคัญเป็นที่ยอมรับในการกําหนดตําแหน่งของฟันคู่หน้า จึงเป็นสิ่งที่น่าศึกษาเพื่อหาข้อมูลที่ถูกต้องชัดเจน เพื่อใช้เป็นการกําหนดตําแหน่งฟันหน้าของคนไทยในการทําฟันปลอม จากการศึกษาแบบหล่อสภาพช่องปากจํานวน 510 แบบ พบว่าอินไซซีฟแพบพิลลา มีรูปร่าง 7 แบบคือ แพร์ หยดน้ำ รูปไข่ สี่เหลี่ยม สามเหลี่ยม กลม และรูปร่างไม่แน่นอน รูปแพร์ มีมากที่สุดถึง 32.75% จากการศึกษาแบบหล่อที่คัดแล้วจํานวน 360 แบบ ระยะจากจุดท้ายของอินไซซีฟแพบพิลลาถึงปลายฟันคู่หน้ามีค่าเฉลี่ย 11.093 มม. และกําหนดใช้ระยะของจุดนี้ได้ตั้งแต่ 10.932 มม. ถึง 11.254 มม. ด้วยระดับความเชื่อมั่น 95% ระยะจากจุดสุดท้ายของอินไซซีฟแพบพิลลาถึงจุดที่ยื่นที่สุดด้าน เลเบียลของฟันคู่หน้ามีค่าเฉลี่ย 12.114 มม. และกําหนดใช้ได้ตั้งแต่ 11.959 มม. ถึง 12.269 มม. ที่ระดับความ เชื่อมั่น 95% ระยะจุดสุดท้ายของอินไซซีฟแพบพิลลาถึงแนวฟันเขี้ยวตัดกับเส้นกลางเพดานมีค่าเฉลี่ย 2.055 มม. ระยะจากเขี้ยวขวาถึงเขี้ยวซ้ายมีค่าเฉลี่ย 35.457 มม. โดยมีค่ากําหนดตั้งแต่ 35.246 มม. ถึง 35.667 มม. ภายใต้ระดับความเชื่อมั่น 95% ความสูงจากปลายฟันคู่หน้าถึงด้านท้ายของอินไซซีฟแพบพิลลามีค่าเฉลี่ย 7.088 มม. และกําหนดค่าได้ตั้งแต่ 6.943 มม. ถึง 7.233 มม. ค่าที่ได้เหล่านี้สามารถหาความสัมพันธ์เป็นสมการได้เมื่อนําไปหาระยะต่าง ๆ ซึ่งจะเป็นเครื่องช่วยกําหนดแนวและความสูงของแท่งขี้ผึ้งที่ใช้เป็นแนวในการเรียงฟันหน้า